Thursday, November 23, 2023

प्रलयगीत

 दिवस मोगरा होतो 

रात्र सायली होते , 

तुझिया अस्तित्वाने 

श्लोक-शायरी होते। 


मी धुनी पेटवत असता

तू यज्ञाचे मंतर गाते ,

मी अलख निरंजन म्हणतो

ते नातीचरामी होते ।


मी दृढनिश्चयी कैलासी 

तू भोगावती अवखळशी, 

मी सांब सदाशिव होता 

तू सती,शाम्भवी होते ।


मी अतिक्षोभी महाकोपी 

ब्रह्मांडा भस्म ह्या करतो, 

तू राख होऊन येते

देहाग्नी शांत निवविते ।


हे चक्र अनाहत आहे

अनंत कालौघाचे ,

मी पाठ दावी विलासी 

तू पाठ भोगां लाविसी ।


मी विनाशभैरवी गातो , 

तू सृजनाचे कूजन होते ,

मी प्रलयगीत संपवताना 

तुज प्रणयगीत प्रसवते ।।


विनायक

#vinayaki

#विनायकी

Wednesday, July 22, 2020

brewed Coffee

तुझं बरं चाललं आहे .. माहीत आहे मला !
असंच एकदा फिरत धूमकेतूसारखा  मी येईन .. 
तुझ्या गावी , तुझ्या घरी !

मला खरंतर  पुढच्या प्रवासाला  निघायचं आहे ,
पण तरीही  तू "थांब" न म्हणता मी थांबेनच त्या रात्री .. 

तुझ्या सोबत कॉफी घेण्यासाठी.. 
जेवण झाल्यावर तू ठेवतेच कॉफी  अगदी न विचारता .. 

आपण तुझ्या कौलारू घराच्या पायरीवर बसू
होय उंबरठ्याच्या  बाहेर पण कुंपणाच्या बाहेर नाही.. 
एकेका पायरीवर बसू आपण कॉलेजला होतो तसे.. 
मी खालच्या पायरीवर आहे आणि तू अशा ठिकाणी जिथून तुला अजूनही टपली मारता येते मला , 
अगदी कॉलेजमध्ये मारायचीस  तशी !

पहाटे निघणार आहेच मी,
पण ही गप्पांची रात्र  संपूच नये असं वाटतं आहे.. 

मध्यरात्रीच्या पल्याड पण पहाटेच्या थोडं अल्याड  .. 
तुझ्या नवऱ्याला जाग येते , 
तो आपल्याला कॉफी करुन आणतो आणि स्वतः ही घेतो , 
पहिल्या sip ला आपण एकमेकांना पाहतो.. 
तू शिकवलं आहेस त्याला माझ्या सारखी कॉफी बनवायला , हे तुला मलाच  कळतं !!
मी तुला thank you म्हणतो ! 

तो तुला कुशीत घेऊन मला thank you म्हणातो  , नजरेतून ! 
अर्थात तुला ते कळत नाही , पण मला कळतं  तो का thank you म्हणतो आहे .. 
मीही खरंच खूप चांगलं काम केल्यासारखं स्वीकारतो  ते ,
कॉफी मग हलकासा उंचावत ..!

पहाटेला तांबडं उगवलं कि ,  मग  आपले हे सगळे एकमेकांचे
thank you घेऊन आपण सगळेच प्रवासाधीन होतो एका नव्या पहाटेच्या  ,
the storm which was brewing between us .. मागे ठेऊन !

अचानक लक्षात येतंच आपल्याला we did brew a wonderful कॉफी , didn't we ?

Sunday, May 17, 2020

​कधी कधी न? काहीच बोलू नये..



कधीकधी नं ? काहीच बोलू नये..
नुसत्या शांततेलाच थोडे बोलू द्यावे..
शांत , अगदी स्तब्ध राहून...
 हृदयात खुप काही हलू द्यावे ....

या शांततेत कधी मग,
पावसाला द्यावा थोड़ा चान्स ,
रिमझिम धुन ऐकत मग,
फुलू द्यावा अखंड रोमान्स ..

कधीतरी मग वारा ,
नुसताच वाहू द्यावा ,
अंगावरचा काटा मग
तसाच राहु द्यावा ...!

आधीच कललेल्या उन्हाला ,
थोडं अजुन कलू द्यावं  
वाट पहायचं दु:ख मग,
थोड अजुन सलू द्यावं !

पाहू द्यावं स्वप्न कधी 
उघड्या डोळ्यांना ,
अन दोन शब्द द्यावेत 
पापणीच्या चार कळयांना !

कधी हळुवार फुंकर घालून ,
मुठीतल्या म्हातारीला थोडं उडु द्यावं 
तर कधी प्रेमवेड्या सखीला,
घट्ट मिठीत मनसोक्त रडू द्यावं  ..

स्पर्शांचे  अर्थ मग 
श्वासांना कळु द्यावेत..
अर्थहीन श्वास मग 
वेड्या लयीत वळु द्यावेत ....!

कधी कधी हे सगळं घडेल
 असं स्वप्न पडू  द्यावं 
स्वप्नांत का होईना 
असं स्वप्नवत घडू द्यावं ..!

Saturday, December 1, 2018

बुकमार्क

तुम मेरे क़िताब की ,
ना शुरुआत हो न तो अंतिम पन्ना,
तुम बुकमार्क हो !

जिसे अंत या आरंभ से
कोई फ़र्क नहीं पड़ता ,
जो सिर्फ ये सूचित करने के काम आता है,
 कि कहाँ तक आये है
और गंतव्य तक कितना वक्त है अभी !
.
.
.
बस तुम्हारे और क़िताब के साथ
जो वो डोर जुड़ी है
वह काट मत देना ,
वह मेरा आत्मबल है !

#vinayaki

Saturday, September 22, 2018

टहनियाँ

धरती तप्त गोले से निकल कर जब
निकली थी अलग होने ,

तब वह निर्वस्त्रा रहती तो ठीक होता ,
पर उस कुमारी ने लड़ाये नैन वरुणसे औऱ
श्रांत होकर उसने हरियाली ओढ़ना चाहा ,

फ़िर जन्मी असंख्य कादंबरीयाँ
कुछ तृण बने तो कुछ वृक्ष घनघोर ।

फिर अनेक वर्षों में कोई एक हमेशा
कदम्ब बनके खड़ा रहता है,
आरम्भ तक जाने के लिये..
जड़ों की खोज में ,

धरती की हर एक कहानियों को समझकर
ये समझाता है सभी को,
के उतनी ही मासूमियत से समझो ये प्रक्रिया ,
जिससे तृण रूप पहली कविता जन्मी थी धरतीसे !

लेकिन कभी हम उसे शिव , कभी कृष्ण
तो कभी येशु और बुध्द बनाकर
लिख देते है धर्मग्रंथ और खो देते है अवसर
वो सारी कविताएँ , कथाएँ ग्रहण करने का

और कदम्ब ने लिखी
कादम्बरी की जड़ो का
विस्मरण करते करते ,
काँट लेते है अपनी अपनी टहनियाँ
फ़िर टहनियाँ लिए फिरते है अलग अलग
अगले कदम्ब की खोज में !

हाँ इसलिए कहता हुँ
धरती निर्वस्त्र कुमारी रहती तो ठीक होता !
विनायक

Tuesday, January 30, 2018

कॉफ़ी शॉप ४

त्याने ऑर्डर दिली टेबलावर बसता बसता,
एक कॉफी "Very Strong"!!.
तिला लगेच लक्षात आले ..
Something is Wrong!!

(लाडाने )काय झालं राजा ?
(ओरडून)ये तू आधी नावाने हाक मार ..
(मनात)हम्म ,जगाशी करायचं भांडण ..
अन इथे दाखवायचा धाक फार !

बरं सांग कुठून येतेय स्वारी ?
मंगल कार्यालय बुक करून..
अरे पैसे आले कुठून ..?
आणले कुठुनसे चोरून ....!!

बरं हनिमून चं काय करायचं ?
ते ही आहेच का ? त्याचं नंतर बघू ..
माझ्याकडे आहेत पैसे काही, मी टिकिट बुक करू ?
अगं पण त्यापेक्षा हनिमून नंतर करू ..!!

बरं बरं ,घराचं बघितलं ? कुठे रहायचं ?
बघू ..कुठेतरी adjust करू ..
माझ्या मावशीचं आहे घर ..
अगं पण थोडा धीर धर..!

किती लोकांना बोलवायचे लग्नात..?
आमच्याकडचे नाही येणार फ़ार..!
पण मी बोलवणार आहे सा-यांना..
हम्म तुझं काय ?? तु बोलवशील आकाशातल्या ता-यांना...!

वेलंटाईन डेला, हेच तर वचन दिलं होतं
आणि आठवतं आपलं काय काय ठरलं होतं ..?
हो हो विसरेन कसा ..??
त्या दिवशी तर सगळं घडलं होतं !!

तु दिलं होतं वचन..चंद्र तारे तोडायचं,
हो , तेव्हा नव्हतं टेन्शन , संसारगाडा ओढायंच!!
संसार ? तो तर व्हायचा आहे सुरु....
पण तू सोबत असशील तर तोही नीट करू..!!

’नीट’ चा अर्थ ग काय?
मी किती तुझं मन मारु?
उधळलेला हा महागाईचा वारु..
कळत नाही कसा आवरु?

अरे वेडोबा , इतक्यात थकलास ?
आता तर सुरु होतंय सारं..
तुझी माझी ओंजळ सोबत धरता,
त्यात मावेल अवकाश सारं...!!

तीने त्याचा हात धरला बिनधास्त..
त्याचे आसु लागले ओघळू..
तो शांत झाला हळु हळु..
अन कॉफ़ीत साखर लागली विरघळु..!!

स्ट्रॉंग कॉफ़ीचे घोट घेता घेता..
तो माइल्ड कधी झाला कळलेच नाही..
तो आणि ती निरागस हसत होते आता,
जसे काही घडलेच नाही..!

वेटरकाका कोल्ड कॉफ़ी ठेवत म्हणाले,
"पोरांनो नेहमी असेच रहा, be like a child"
and enjoy the life with coffee,
कधी strong कधी mild....!!

तीचा भास होता अजून ठोका चुकतोच न?



तीचा भास होता अजून ठोका चुकतोच ?
आणि आत कुठेतरी एक झोका झुलतोच ना ?

फुग्यांच्या लाल रंगास हसलो उगाच जरी ..
ती आठवता मनी तसा गुलाब फुलतोच ना ?

ओठांत डकवले तुफान हास्य चार जणांत
तरीही एकांतात 'तो' काटा सलतोच ना ?

झटकला विचार कधी जरी उगाच क्षणभर ..
तरी इतर क्षणात तो विचार उरतोच ना ?

विनायक

प्रलयगीत

 दिवस मोगरा होतो  रात्र सायली होते ,  तुझिया अस्तित्वाने  श्लोक-शायरी होते।  मी धुनी पेटवत असता तू यज्ञाचे मंतर गाते , मी अलख निरंजन म्हणतो ...